Foto gemaakt door Paula Bansema.
Tja daar sta je dan ….voor de trap van het Klooster op weg naar het Toon Hermans huis. Hoe vaak ik daar heb gestaan? Drie keer…?
Ik ben pas in het mooie Drenthe komen wonen van uit Rotterdam, een hele verandering natuurlijk. Wat vooraf ging aan de verhuizing vertel ik in het kort.
In 2015 ben ik geopereerd aan leverkanker, een paar maanden later ben ik gescheiden. In 2017 heb ik mijn lieve Cor leren kennen. Helaas in 2018 en in 2019 dezelfde diagnose, operaties volgden. Een tijd ging alles goed tot dat ik in 2021 de diagnose blaaskanker kreeg. We hadden net het appartement in Hoogeveen gekocht, wat nog in aanbouw was. Weer een operatie. In 2022 dezelfde diagnose, op 30 november 2022, 1 dag voor de sleuteluitreiking werd ik nogmaals geopereerd aan blaaskanker. Positief zijn zit gelukkig in heel mijn lijf, maar je zit best wel met heel veel dingen die je niet kwijt wilt of kunt delen met andere mensen, hoe lief ze ook zijn.
Het Toon Hermans Huis had ik al ontdekt voordat ik ging verhuizen en ik dacht daar ga ik zeker naar toe, nog geen 100 meter bij mijn huis vandaan. Ik kijk vanaf het balkon gewoon naar binnen.
Maar goed, die trap ………..en terug
Ik moet gewoon van mezelf gaan, er wordt zoveel gedaan in het THH voor mensen die te maken hebben met kanker in welke vorm dan ook, dus koos ik voor de makkelijkste weg en heb een mail gestuurd. Een dag later werd ik gebeld door Hennie, wat een mooi gesprek en wat een lieve vrouw. Twee dagen later zat ik koffie te drinken in het THH met allemaal lieve mensen, hoezo hoge trap?????!!!!!!!
Wat daarna gebeurde is in positieve zin met geen pen te beschrijven. Na een aantal keren daar koffie gedronken te hebben, werd mij gevraagd of ik er wat voor voelde om deel te nemen in een gespreksgroepje. Dat heb ik gedaan.
Het was heel bijzonder. Er werd van alles besproken o.a. over waar je tegen aanbotst, hoe mensen reageren, intimiteit, relaties, over van alles waar ik niet zo snel over zou praten. Er werd gehuild maar ook veel gelachen en ik heb er mooie vriendschappen aan over gehouden. Wat een mooie ervaring!
Het praat groepje heeft ertoe geleid dat ik van iemand die niet over zijn ziekte wilde praten tot iemand ben gekomen, die twee keer voor een zaal met mensen heeft gestaan. Als ervaringsdeskundige heb ik uitgebreid kunnen vertellen waar ik tegen aanloop, wat mijn ervaringen zijn om kanker te hebben en natuurlijk hoe het voelt om in een warm bad te komen zoals in het THH.
Het praatgroepje werd geleid door Joke Dijkema, dank je wel daarvoor en lieve mensen GA DIE TRAP OP en loop het THH binnen en ontmoet al die lieve mensen.
Ik hoop met heel mijn hart nog veel te kunnen betekenen voor het THH.
Liefs Betty